مطالعه تاثیر روشهای تدریس مبتنی بر نظری? هوش های چندگانه بر یادگیری در آموزش ترکیبی

آموزش ترکیبی روشی است بسیار انعطاف پذیر که می تواند روش مناسبی برای پیاده سازی آموزش مبتنی بر نظری? هوش های چندگانه برای فردی سازی آموزش و یادگیری بیشتر باشد. هدف مطالع? حاضر بررسی تاثیر راهبردهای آموزش مبتنی بر هر یک از هوش های چندگان? گاردنر، در آموزش ترکیبی، بر یادگیری بود. دانش آموزان دختر 4 کلاس 15 نفر? پای? سوم رشت? تولیدچندرسانه ای کامپیوتر هنرستانهای کاردانش شهر اصفهان در این پژوهش شرکت داشتند که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 30 نفر? آزمایش و کنترل(هر گروه شامل 2 کلاس) وارد شدند. قبل از اعمال مداخله، مشخصات زمینه ای دو گروه به وسیل? پرسشنام? محقق ساخته، سنجیده شد که این پرسشنامه به تأیید جمعی از اساتید گروه آموزشی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه رسید و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برابر 522/0 محاسبه شد. پرسشنام? هوش های چندگان? مکنزی توسط محقق ترجمه شد و با کمی تغییر بر اساس نظر خبرگان، برای سنجش نیمرخ هوش های چندگانه در هر دانش آموز استفاده گردید که این پرسشنامه نیز به تأیید جمعی از اساتید گروه آموزشی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه رسید و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برابر 738/0 محاسبه شد. ابتدا پیش آزمون پیشرفت تحصیلی در دو گروه انجام گرفت و پس از آن آموزش در هر دو گروه در بخش های مشترک از درس "کاربر دایرکتور"، به صورت آموزش ترکیبی انجام شد. در گروه آزمایشی از یک محتوای الکترونیکی محقق ساخته مبتنی بر هوش های چندگانه، استفاده گردید که این محتوای الکترونیکی نیز به تأیید جمعی از اساتید گروه آموزشی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه و گروهی از متخصصان و داوران مسابقات تولید محتوا در مرکز تحقیقات معلمان رسید. پس از پایان آموزش، مجدداً همان پرسشنام? پیشرفت تحصیلی، به عنوان پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار"اس پی اس اس" انجام شد. همسانی دوگروه از نظر مشخصات زمینه ای با آزمون مجذور کای و از نظر نیمرخ انواع هوش های چندگانه با آزمون "تی" گروه های مستقل بررسی شد. تحلیل داده های آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس یک متغیری و تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام گردید. نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزانی که از طریق محتوای الکترونیک طراحی شده بر اساس راهبردهای تدریس مبتنی بر هوش های چندگانه آموزش دیده اند(به طور کلی و در 3 روش مبتنی بر هوش درون فردی، دیداری-فضایی و منطقی-ریاضی به طور خاص)، به طور معناداری(در سطح 05/0 p<) پیشرفت تحصیلی بالاتری نسبت به دانش آموزانی که به روش ترکیبی متداول آموزش دیده اند، داشته اند.